۱۳۸۹ اسفند ۱۸, چهارشنبه

آدمک



آدمک آخر دنیاست بخند
آدمک مرگ همین جاست بخند
آن خدایی که بزرگش خواندی
به خدامثل توتنهاست بخند
دست خطی که تو را عاشق کرد
شوخی کاغذی ماست بخند
فکر کن فکر تو ارزشمند است
فکرکن گریه چه زیباست بخند
صبح فردا به شبت نیست که نیست
تازه انگار که فرداست بخند
راستی آنچه بهت یاد دادیم
پر زدن نیست که درجاست بخند
آدمک نغمه ی آغازنخوان!!
                                                   به خدا آخر دنیاست بخند.

شاعر : فائزه نیاوند ( یلدا) از دفتر شعر تنها







هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر